Το 1909 το όνειρο του Νικόλαου Κανελλόπουλου γίνεται πραγματικότητα. Ιδρύει το εργοστάσιο των λιπασμάτων στη Δραπετσώνα και λίγο αργότερα το «γυαλάδικο». Μια ολόκληρη πολιτεία συνθέτεται από οικήματα, δρόμους, ιατρείο αλλά και τυπογραφείο στο οποίο εκδιδόταν η εφημερίδα «Αγροτικός ταχυδρόμος». Το 1936 το εργοστάσιο λιπασμάτων απαριθμεί 4000 εργαζομένους, όλοι τους Πειραιώτες. Το πανύψηλο φουγάρο του δε σταματά να βγάζει καπνό. Οι συνθήκες εργασίας είναι πολύ σκληρές, ειδικά στο υαλουργείο όπου οι εργάτες πέθαιναν νέοι από φυματίωση. Την ίδια χρονιά ο Κανελλόπουλος αφήνει την τελευταία του πνοή και το εργοστάσιο περνά στην ιδιοκτησία του Μποδοσάκη Αθανασιάδη όπου και θα παραμείνει έως τη δεκαετία του 80. Το 1992 κλείνει το «γυαλάδικο» και το 1999 κλείνει οριστικά το εργοστάσιο. Τα κτήρια κατεδαφίζονται! Μια μεγάλη εργατική ιστορία χάθηκε κάτω από τα κατεδαφισμένα κτίρια. Ελάχιστα σώθηκαν και πρόσφατα κηρύχθηκαν διατηρητέα. Μόνον το φουγάρο έμεινε να μαρτυρά την ύπαρξή τους στους νέους και να θυμίζει στους παλιούς! Κονσόλα από μάρμαρο λευκό και μαύρο διαστάσεων 60Χ35Χ90.